Al enige tijd jeuken onze handen om het terrein rondom de ingang van de kas een schoonmaakbeurt te geven.
Dat is wel nodig, want er ligt de duvel en z'n ouwe moer.
Ondanks de ijzige wind konden we het niet laten om te gaan opruimen.
Allerlei stukken metaal, gescheurde dekzeilen, verrotte tuinpaaltjes, metalen golfplaten (waarvan enkele half in de sloot), een oude zeis, en vooral ook veel glas en plastic.
Kortom: een doorn in het oog.
Zelf heb ik het terreintje bij de ingang zoveel mogelijk ontdaan van alle plastic-afval. Werkelijk zakken vol, en het blijft maar uit de grond komen...de volhouder wint, zullen we maar denken.
Paul heeft afgelopen week een ochtend in zijn eentje staan bikkelen door het tegelpad naast het witte huisje weer geheel vrij te maken van aarde, onkruid en grote brokken tegels.
De stenen kunnen later weer goed dienen als stapstenen in een paadje.
